บทที่ 133

โม่ไป๋ยิ้มบางๆ

“เย่ ฉันไม่ได้มีเจตนาจะตำหนินายนะ ที่นายออกหน้าแทนฉู่ฉู่ ฉันเข้าใจดีมาก ท้ายที่สุดแล้ว ความรู้สึกที่นายมีต่อเธอก็เหมือนกับความรู้สึกที่ฉันมีต่ออวิ๋นอู้ การที่อยากจะออกหน้าปกป้องมันก็เป็นเรื่องที่ควรทำอยู่แล้ว”

ฉินเย่ขมวดคิ้ว ริมฝีปากเม้มเป็นเส้นตรง

เขาพอจะฟังออกแล้วว่า ทุกประโยคของโม่...

เข้าสู่ระบบและอ่านต่อ